Deze projecten zijn mede mogelijk gemaakt door diverse fondsen van de Europese Unie.
Wereldwijd wordt er jaarlijks maar liefst 70 miljard kilo polyester gemaakt uit aardolie dat uiteindelijk eindigt als polyesterafval. Ongeveer 17% van dit polyesterafval is transparant en in principe goed te recyclen met mechanische recycling. De rest van de polyester afvalstroom is echter gekleurd, bevat additieven of is gemixt met andere polymeren en is dus nu niet of nauwelijks te recyclen. In de praktijk wordt zelfs niet alle transparante polyester opgehaald en gerecycled, de echte recycling graad ligt op een magere 9%. Dit is een onhoudbare situatie gezien vanuit de afvalproblematiek (o.a. plastic soup, microplastics, impact van vuilstort en verbranding) en vanuit energie en klimaat perspectief (recyclen kost veel minder energie dan polyester uit olie maken). Dit leidt tot tonnen aan CO2-uitstoot of niet te verwerken afval dat in de ergste gevallen in de oceaan terecht komt en een bedreiging vormt voor het milieu, welke te vermijden zijn door toepassing van de juiste technologieën zoals de CuRe technologie en de ICCP-technology van BioBTX.
De ambitie van de projectpartners is het leveren van een grote bijdrage aan het komen tot een volledige circulaire keten-oplossing voor de polyesterindustrie. De technologieontwikkeling van CuRe Technology is hierbij gericht op het bieden van nieuwe oplossingen voor het upcyclen van de huidige moeilijk te recyclen polyester afval en de afhankelijkheid van virgin materiaal in de keten te verlagen. De ICCP-technologie ontwikkeld door BioBTX is zeer flexibel met betrekking tot de grondstoffen die omgezet kunnen worden, bijvoorbeeld verschillende soorten biomassa, restafvalmaterialen, zoals kunststoffen, polymeren en composieten kunnen in het proces verwerkt worden. Gemengde kunststofafvalstromen (o.a. DKR 350), polyolefinen, composieten, polymeren
met vulstoffen en fracties DKR 310 (folies) uit sorteerinstallaties worden die niet chemisch of mechanisch gerecycled of hergebruikt kunnen worden, zijn geschikt om als potentiële grondstof voor het proces te dienen. Deze afvalstromen zijn door de industrie niet middels chemische recycling en mechanische recycling om te zetten naar nieuwe grondstoffen door de aanwezige verontreinigingen in de voeding. Door gebruik te maken van kunststofafvalstromen zoals PET-trays als grondstof, wordt een belangrijke bijdrage geleverd aan de transitie naar een circulaire economie, het gebruik van fossiele grondstoffen wordt verminderd, de uitstoot van CO2 met 40-60% wordt verlaagd en dus minder CO2 komt in het milieu terecht door het vermijden van verbranding (planet). Daarnaast zullen de resultaten van dit project een grote invloed hebben op de circulaire economie van Nederland en de wereld. Door de juiste combinatie van technologieën voor de recycling van PETtrays wordt het mogelijk de verschillende grondstoffen te verkrijgen voor circulaire polyesterspecialiteiten zoals trays en folies. Door middel van thermochemische recycling worden bijvoorbeeld paraxyleen, orthoxyleen en metaxyleen verkregen voor co-monomeren voor toevoegen aan circulaire polyesterspecialiteiten. Gezamenlijk wordt binnen dit kennisontwikkelingsproject nieuwe kennis opgedaan voor het upcyclen van rPET afkomstig van thans niet recyclebare PET trays naar de specialiteitenmarkt. De polyesterspecialiteiten (met verkregen grondstoffen via chemische en thermochemische recycling) zullen op de voedselverpakkingsmarkt worden ingezet voor de productie van nieuwe trays en folies. Het betreft bijvoorbeeld producten met hoge mechanische eigenschappen, stabiliteit en grote krimpkracht die worden gebruikt voor krimpzakken of producten waar zeer hoge krimpeisen zijn gesteld en het polyester toegepast wordt in multilaags verpakkingssystemen zoals braadzakken. De opgedane kennis in dit project resulteert in een gefundeerde basis voor de opschaling van de processen naar pilot-installaties. Zodoende wordt de opgedane kennis binnen het project toegepast om nieuwe innovaties op industriële schaal mogelijk te maken.
