Het voornaamste doel van het project is het ontwikkelen van een geschikt vistuig, een zogenaamde SumWing, voor het vissen op garnalen en de basis te leggen voor een verdere fase met het combineren van puls en SumWing voor de garnalenvisserij. Daarnaast heeft het project tot doel een standaard visnet voor de SumWing garnalenvisserij te ontwikkelen dat leidt tot een betere of minimaal vergelijkbare visopbrenst en uiteindelijk zorgt voor minder bodemberoering en een aanzienlijke besparing op de brandstof en CO2-uitstoot.
De resultaten ten aanzien van de vangsten aan bakboord en stuurboord, brandstofverbruik en vaargedrag laten wisselende resultaten zien. De tuigen vertonen opmerkelijke slijtage aan de voorkant van de neus. De beoogde resultaten blijken niet uit te komen. Hierdoor worden er vervolgens talloze aanpassingen aan de tuigen en netten gemaakt. De onderpees wordt versteld en vastgemaakt aan de uithouders, die worden toegevoegd tegen het zakken van het tuig. Dit blijkt ook niet het gewenste effect te hebben en de slijtage en lagere vangsten blijven. Ook worden er in het net aanpassingen verricht. Zo worden er zeven in geplaatst om ook het roerstandverschil tegen te gaan. De vangsten blijven minder dan bij het traditionele tuig, ook al trekt het nieuwe tuig wel lichter. Na 6 weken testen is men van mening dat het ontwerp niet het gewenste effect oplevert.
Er worden nieuwe ideeën aangedragen om de negatieve effecten tegen te gaan. Zo wordt gedacht aan het toepassen van een wiel op de neus van het tuig en het naar achteren brengen van het trekpunt, alsmede het plaatsen van een hoekmeter. Dit alles om het zakken van het tuig en slijtage tegen te gaan. Ook na het plaatsen van de wielen op de SumWing zijn de resultaten niet significant beter.
Gezien de specifieke vistechnieken en vereisten in de garnalenvisserij (lage vaarsnelheid) en reacties van de garnalen (het omhoog springen en derhalve missen van het net) heeft de SumWing niet het vergelijkbare effect als bij de visserij op tong en schol.